|
Za Barbaru Celjsku veže se niz zagrebačkih legendi
Priče o Barbari Celjskoj su brojne i maštovite.
Jedna kaže da je Vragu dala sebe i utvrdu Medvedgrad u zamjenu za spas svog blaga od turskih napada. Vrag je pristao na nagodbu, spasio njeno blago, ali je nakon svoje smrti pretvorena u zmijsku kraljicu koja čuva svoje silno bogatstvo u tunelima koji povezuju Medvedgrad i Markovu crkvu.
Druga govori o Barbarinoj razuzdanosti i nebrojenim ljubavnicima koje je bacala sa zidina Medvedgrada. |
Rođena je 1392, u Celju. U dokumentima se spominje 1406. godine kao supruga hrvatsko-ugarskog kralja Sigmunda Luksemburškog, kad je imala 13 godina. Njihov je brak postao služben dvije godine kasnije, 1408.
Opisuju je kao izrazito lijepu, ali zlu i okrutnu vladaricu koja je u jednom periodu živjela u tvrđavi Medvedgrad.
Nakon smrti muža odijeva crninu zbog koje je uz spomenutu okrutnost, dugu crnu kosu i rukavice, u narodu nazivaju Crnom kraljicom.
Legende govore i o dresiranom gavranu koji bi na njenu zapovijed napadao njene suparnike. Zvala ga je Tugomir. Postavši udovicom u 46. godini, Barbara je bila najbogatija vladarica u kasnom Srednjem vijeku.
Povezuju je i s alkemijskom naukom. Postoji pisani dokument stanovitog alkemičara Johanna von Laaza, koji ju je posjetio u dvorcu iznad Samobora u čijem je podrumu imala laboratorij.
Laaz piše da je Barbara znala od "bakra s arsenom napraviti srebro, a od srebra zlato". Kovina je bila lažna, a brojni ljudi prevareni.
Uz Barbaru je bila vezana i legenda o Kraljičinom zdencu. Naime, tijekom suše, seljaci su je došli moliti za vodu iz zdenca, ali ih je odbila. U strahu da je dvorjani ne otruju, sama je išla po vodu na zdenac, koji su zbog toga seljaci nazvali Kraljičin zdenac. Seljaci su zatim otkrili izvor vode koji prema priči, do tada nije postojao. Snabdijevajući se vodom s tog izvora, Kraljičin je zdenac presušio.
U Samoboru postoji legenda da je Crna kraljica stvorila golemu kornjaču koja je odlazila u grad i proždirala djecu. Jela ih je sve dok nije ostalo živo samo jedno dijete, i to kći Crne kraljice. Kad je gladna kornjača krenula prema njoj, Crna kraljica je zamolila Samoborce da se počnu moliti kod crkvice svetog Mihalja da joj kći bude pošteđena. Samoborci su na to pristali, no zauzvrat su od Crne kraljice tražili da napusti grad. U tom trenutku grom je udario u kornjaču i okamenio je, pa je tako nastala velika specifična kamena stijena podno samoborskoga Staroga grada.
Barbara Celjska posebno je popularna u svojoj domovini Sloveniji koja joj je posvetila jednu poštansku marku, pa čak i prigodnu kovanicu eura. Njezin lik prikazan je i na oltarnoj slici iz 1420. u crkve svete Barbare u finskom selu Kalanti, zajedno sa suprugom Sigmundom Luksemburškim.
Obolivši od kuge, umrla je sama, na današnji dan, 11.7.1451. godine, u Melniku, u Češkoj. Pokopana je u Pragu, u katedrali svetog Vida. Grob joj nije sačuvan, ali 2013. ga je slovensko veleposlanstvo u Češkoj simbolički označilo natpisom na podu katedrale.
Priredila D. Gaupp
|
